Thierry Smits wijdt het jaar 2007 aan het maken van een reeks van vier creaties, geïnspireerd door De Vier Jaargetijden van Vivaldi. Uiteindelijk zullen deze samen één lange avondvullende voorstelling vormen. De seizoenen worden niet op een beschrijvende manier bekeken, maar worden eerder in verband gebracht met de verschillende lichaamstoestanden, in tegenstelling met de muzikale verzoeting waarmee het werk De Vier Jaargetijden in het algemeen wordt geassocieerd.
Fluid Mechanics vormt het eerste deel van deze quadriptiek. Thierry Smits bekijkt hier het thema lente doorheen lichaamsvloeistoffen, seksuele begeerte en verleidingsspelletjes. Hij leidt hier zijn werk via twee uitgangspunten: de ene ‘kitsch’, de andere meer formeel, alle twee verbonden door een engelse tekst (van Peter Verhelst) dat zowel live gesproken is als op band. De seksualiteit komt aan het licht via een ‘pop-esthetica’ en de alomtegenwoordige naaktheid verandert naargelang het ritme van vele kleuren. Dit verloren paradijs dat de choreograaf aan ons onthult, soms lijkend op een hedendaagse peepshow, ontwikkelt zich rondom een lichte lichamelijkheid vooraleer te sluiten met een visie van het lichaam dat veel gewelddadiger en losgebarsten is. In een bevrijdende chaos van plastiek stoffen, veren en diverse vloeistoffen, kondigt dit einde zodoende de zomer aan.