Wat
Thierry Smits werkt samen met Antoine Pickels voor de dansvoorstelling en kameropera Reliefs d’un banquet waarvan het centrale thema de angst afweegt die wordt gegenereerd door de steeds dreigende aanwezigheid van totalitaire gedachten en het gewicht ervan op verworven vrijheden of nog te verwerven vrijheden.
De gezangen gebaseerd op de dialogen van Plato, in Socrate van Erik Satie, verduidelijken de woorden alsook de ontworpen dansen op de pianosolo Cheap Imitation die John Cage had voorgesteld als interpretatie of bewerking van het werk van Satie voor een ballet van Merce Cunningham.
De ontplooiing van het lichaam op het podium is de rode draad die zin geeft aan het verhaal, zelfs wanneer het gaat over de verschillende passages van de zangeressen waarbij hun fysieke aanwezigheid zeer intens is en nog vergroot wordt door hun stem. Zes sequentia zetten deze lichamen in scène die uiteindelijk het middel vormen om emancipaties mogelijk te maken of die daarentegen gekraakt worden door geweld. Ze zijn keer op keer elegant en verfijnd, maar roepen ook vervoering, sport en werk, fascisme, horror en kwelling op om af te ronden met de beschrijving van de dood van Socrates. De huid, verheerlijkt of gekwetst, is een ontdekkingsplaats die alle mogelijke verlangens en denkbare smarten toelaat.
DATE | CONTENU |
---|