“Sommige commentatoren gaan zo ver, dat zij suggereren dat een zo fundamenteel kenmerk als het taalvermogen zijn oorsprong vindt in het feit dat honden de taken van gevarendetectie via hun geur – en gehoorzin hebben overgenomen, waardoor het menselijke gelaat, de keel en de hersenen vrijkwamen voor de spraak.” – Donna Haraway – excerpt uit “The Companion Species Manifesto”
Alexane Sanchez & Walter (BE)
Uitgaande van deze verleidelijke en dubieuze hypothese, bedacht ik aan een ontmoeting met Walter via symbolische voorwerpen (soms organisch, soms industrieel) uit de menselijke taal die de wolf>hond zou hebben toegelaten. Dit is een poging om tot een “andere” en poëtische dialoog met de nakomeling van de wolf te komen.
Alexane Sanchez (1997, Frankrijk) behaalt in 2020 een master schilderkunst, met als keuzevak performance aan La Cambre. Ze speelt in Souviens-toi op het festival Trouble in 2019 en in Parade in het programma Écho/Écart in september 2020 in KANAL – centre Pompidou Brussel. Haar vraagstelling gaat over het verband tussen de mens en het dierlijke deel in de mens. Schilderkunst, tekenen en performance zijn expressiedomeinen waarmee ze een netwerk kan uitbouwen waar het levende zich metaforisch kan ontplooien. In dat perspectief is haar lichaam het middel waarmee ze haar gedachten kan belichamen of er intensiteit aan toevoegen. Gebaren, kleuren, vormen en de gebruikte materialen zorgen ervoor dat ze de manieren van bestaan van het levende element kan in vraag stellen, alsook de relaties die ontstaan tussen elk wezen en de metamorfoses die zich hieruit kunnen voordoen, net zoals een wilde gedachte die, ook al is het metaforisch, een intense vorm van alteriteit opwekt.
Infos
DATE | CONTENU |
---|---|
2021/07/101530 |
10.07.2021 15:30 Maison Amazone, Bruxelles Réservations |
Ook beschikbaar online.
Als onderdeel van de theoretische ontmoetingsdag 1+1 Interespèces.
Foto : Olivier Pé – met dank aan : CMarie, Gracien & Walter, Jacques di Piazza en Iris Mardaga, stream smartfilmers,
In samenwerking met Amazone en met Lucille Calmel, in het kader van haar onderzoeksproject l’animal que donc je suis (performancekunst met-voor-dieren); in samenwerking met ESA Le 75, ENSAV La Cambre, ESA ERG. Met de steun van de Fond de la recherche en art – fond national de recherche scientifique.