Wat
TAN is theoretisch het tweede deel van V.-Nightmares, een stuk in vier delen dat de seizoenen evoceert op basis van Vivaldi’s concerten.
Wanneer de polyptiek in zijn geheel wordt voorgesteld, is het de lente die zich het eerst aankondigt met Fluid Mechanics en het bruisen van de natuur en de lichamen, gevolgd door Tan, de verbranding van de zomer, dan Moss & Mold, de ontbinding van de herfst, en ICE sluit de reis af met de dodelijke beet en de kwelling van de winter.
Voor deze belangrijke productie duikt Thierry Smits bewust in de wereld van multimediale performance-installaties en intensiveert hij het gebruik van schermen, projecties, lichten, geluiden en accessoires, die even divers als onverwacht zijn, maar die allemaal een bepaald idee van de seizoenen in hun metaforisch potentieel met menselijk leven dat geboren wordt, bloeit, verdort en sterft, benadrukken.
In het TAN-gedeelte, gewijd aan de zomer, draait de choreografie om het idee van warmte en wegkwijning. Elektrische weerstanden maken kleine wassen beelden vloeibaar en vuur, aanwezig op het podium, verbrandt zowel de huiden als verschillende voorwerpen terwijl beelden van smeltende zonnen en planeten over het scherm scrollen. De frenetieke en bijna hypnotiserende dansen vinden tevergeefs plaats, zo lijkt het, in een universum waar alles voorbestemd is om in vlammen op te gaan.
DATE | CONTENU |
---|