Drie dansers, met kostuums volledig uit latex gemaakt in primaire kleuren, evolueren op het podium door verschillende composities te creëren, een soort levende en bewegende installaties. Thierry Smits maakt zich meester van het schilderwerk om het te vertolken in een choreografie die uit de toon valt, gekenmerkt door zijn persoonlijke afdruk die zweeft tussen ironie, grap, bedroefdheid en ontreddering. Hij overschrijdt vrolijk de limieten tussen de elitaire cultuur en de massacultuur, tussen de klassieke muziek en de populaire muziek, bewegingen uit het klassieke dansrepertorium en verspreide houdingen om ze te combineren in verwarrende taferelen.

U kan grote stukken uit dit werk terugvinden in Soirée dansante.